Kiedyś ich nie znosiłam, dziś za nimi przepadam.
Jedna z niewielu potraw, o które pytam gości, zanim podam je na stół: Czy jesz śledzie?
Niektórzy uwielbiają, inni zapewniają, że nigdy nawet ich nie spróbują.
Najlepsze śledzie jadłam w Szczecinie: w oleju lnianym, podane z białą cebulą, jabłkiem i śmietaną.
I w warszawskim, nie istniejącym już lokalu, Adama Gesslera w Hotelu Europejskim.
Kiedy pewnego dnia los wywiał mnie na Pragę Północ, na ulicę Mińską, gdzie mieści się restauracja jego syna, Mateusza, mimo iż była dopiero pora śniadania, poprosiłam o śledzie, licząc, że będą tak dobre, jak te, które podawał jego ojciec.
I nie pomyliłam się.
Miękkie mięso zanurzone w oleju lnianym, do tego gorące ziemniaki i śmietana. Byłam w niebie.
Postanowiłam zrobić w domu podobne, korzystając z receptury zamieszczonej w książce "Smaki na 52 tygodnie".
Podstawą są tu bez wątpienia najlepsze składniki: proponuję poszukać ryb u dobrego źródła. Ja zaopatrzyłam się w swoje w sklepie rybnym przy Hali Mirowskiej. Po drugie: olej lniany. To typowy dla naszej kuchni, staropolski przysmak, który w okresie przedświątecznym bez trudu dostaniemy w warzywniaku, czy na dobrym bazarze. Resztę zrobi za nas czas: śledzie marynują się przez siedem dni.
Śledzie w oleju lnianym
/przepis z książki A. Gesslera: Smaki na 52 tygodnie/
"Gotowe filety śledzia układamy w naczyniu kamionkowym i zalewamy solanką (na litr wody szklanka soli kamiennej). (....)
Przed jedzeniem musimy je oczywiście wymoczyć w wodzie.
Na kilogram śledzi przygotowujemy następujący napar:
70 ml wody
6 goździków
10 listków bobkowych
łyżeczka pieprzu czarnego w ziarnkach
2 główki głogu
6 ziarenek ziela angielskiego
Po wystudzeniu naparu dodajemy go do litra oleju lnianego (tłoczonego na zimno).
Śledzie układamy w płaskim naczyniu i zalewamy przygotowanym olejem z naparem z przypraw. Potem wkładamy je do lodówki na 7 dni.
Kiedy upłyną, podajemy śledzie z drobno posiekaną cebulką z olejem lnianym oraz sosem śmietanowym i gorącymi ziemniakami."
Smacznego!